Spierblessures

Spier
Een spier (Latijn: musculus) is een weefselstructuur van cellen die de eigenschap hebben te kunnen samentrekken (contraheren) waardoor beweging mogelijk is. Spieren kunnen alleen trekkracht uitoefenen, maken beweging mogelijk, zorgen dat je lichaamsbouw gehandhaafd worden, stabiliseren gewrichten en geven warmte af als ze aanspannen.

De spier bestaat grofweg uit 3 delen (van buiten naar binnen):

  • De spierbuik: dit is het gedeelte van de spier waar alle spiervezels zich bevinden. In dit gedeelte vindt samentrekking van de spier plaats, wat wij weer zien als beweging.
  • De origo: op dit punt wordt de spier verbonden met een "vast" bot in het lichaam, een bot dat zich niet kan bewegen, zoals bijvoorbeeld het schouderblad. Een origo is een pees.
  • De insertie: op dit punt hecht de spier zich aan een bewegelijk bot, zoals een onderbeen. Net als de origo is de insertie een pees.

Pees
Een pees is een verbinding tussen een spier en een bot, waarmee de spieractiviteit op het bot wordt overgedragen. Een pees is een vaste en witglanzende structuur. Een pees kan worden omhuld door een peesschede op plaatsen waar de pees aan extreem grote wrijvingskrachten blootgesteld wordt. De pees zit verankerd aan het bot. Pezen zorgen ervoor dat spieractiviteit over gedragen wordt naar het bot

Ligament of gewrichtsband
Een ligament is een band van bindweefsel om een gewricht. Het gaat hier om een platte of min of meer ronde bundel van collagene bindweefselvezels, die in één richting verlopen. Ze zorgen voor verstevigen van het gewrichtskapsel en remmen te grote beweging of verkeerd gerichte beweging.

Elke dag trainen we met onze paarden. Dit betekent dat er ook veel gevraagd wordt van het spiersysteem. Spierblessures komen dat ook regelmatig voor bij paarden. Je kunt een spier inscheuren, verrekken, kneuzen of overbelasten. Dit kan voor veel problemen zorgen!

Symptomen

Een spierblessure kan bestaan uit een spierscheur, peesruptuur of een verrekking. Aan de hand van de (pijn)klachten is het onderscheid niet altijd eenvoudig te maken.

Spierscheuring
Een spier kan inscheuren, maar soms ook helemaal doorscheuren. Je hebt hiervoor 3 gradaties. 

Peesruptuur
Elke spier zit aan het bot vast met een pees. Dit is stevig weefsel. De zwakste plek zit meestal in de overgang van spier- naar peesweefsel. Daar komen dan ook de meeste scheuringen voor. Aan het andere uiteinde van een pees, bij het botweefsel, kan ook een scheurtje ontstaan. Daarbij kan ook een stukje botweefsel mee afscheuren (avulsiefractuur).

Verrekking
Een minder ernstige vorm van een spier- of peesblessure is een verrekking. Dit kan plaatsvinden in de spier en de spierpeesovergang, maar ook in de pees. Bij een verrekking is de spier of pees tijdelijk te veel belast. Of de spier heeft te veel kracht uitgeoefend. Deze is daardoor uitgerekt.

Veel voorkomende symptomen zijn:

  • Kreupelheid vanwege acute, hevige pijn is de voornaamste klacht bij spierblessures. Na deze reactie volgt spierzwakte en verlies van spierfunctie. 
  • Verkleuring van de huid (bloeduitstorting), bij paarden soms een donkere vlek.
  • Zwelling
  • Onwillekeurig samentrekken (spasmen). 
  • De hamstrings zijn bij paarden vaak aangedaan 

Oorzaken

Spierblessures komen veel voor bij:

  • Explosieve bewegingen (zoals in de westernsport)
  • Overbelasting in training waarbij er sprake is van uitputting, de spieren kunnen sommige bewegingen niet meer opvangen
  • Uitglijden
  • Struikelen na een hindernis

Wat kan fysiotherapie doen?

Fysiotherapeuten zijn specialisten op het gebied van spieren. Ze onderzoeken om welke spier het gaat en stellen vervolgens een specifiek behandelplan op. De behandeling bestaat ten eerste uit gericht advies, wat kun je op dit moment het beste wel en niet met je paard doen, de spier wordt behandeld d.m.v. massage en rektechnieken. Daarnaast krijg je gedurende de revalidatie periode gerichte trainingsadviezen mee om ervoor te zorgen dat je de belasting in de spier niet te snel opbouwt.

Spieren herstellen na een verrekking normaal gesproken binnen 6 weken. Al gaat het om een forse inscheuring kun je hier soms wel 3 maanden voor uittrekken. Als een forse inscheuring wordt vermoed kan er ook nog verder onderzoek uitgevoerd worden bij de dierenarts d.m.v. een echo. Hierop is te zien hoe groot de inscheuring is en hoe het herstel verloopt gedurende de revalidatie periode.